Ο Ιεχοσουά, που ονομάζουμε τον Ιησού από το εξελληνισμένο όνομά Του, γεννήθηκε στη Ναζαρέτ, με πιθανότερη ημερομηνία το 4 π.Χ., ταυτισμένη από τους ιστορικούς υπολογισμούς με το θάνατο του Ηρώδη. Ο Ιησούς, ήταν γυιός της Μυριάμ, που ονομάζουμε Μαρία, πανέμορφης κόρης μιας οικογένειας της Γαλιλαίας ευγενικής καταγωγής, μυημένης – κατά τον Ed. Schure στους Εσσαίους.

Μέσα από την θρυλική πορεία της Μαρίας, ένα ιστορικό γεγονός που ξεχωρίζει είναι ότι, είχε τάξει το παιδί της σε μία «προφητική αποστολή», πριν ακόμα το φέρει στον κόσμο. Αυτά τα παιδιά, τα ταγμένα στο Θεό από την μητέρα τους, εκαλούντο «Ναζωραίοι». Οι πρώτες Χριστιανικές κοινότητες, θεωρούσαν τον Ιησού σαν υιό της Μαρίας και του Ιωσήφ. Ο Ματθαίος περιγράφει το γενεαλογικό δένδρο του Ιωσήφ, με σκοπό να αποδείξει πως, ο Ιησούς καταγόταν από τον Δαυίδ.

Αργότερα, ο ανθρώπινος θρύλος, είτε μέσα από την υπερβατική τάση του, είτε μέσα από ζωντανά βιώματα, αναφερόμενος στην υπερφυσική καταγωγή του Χριστού, υφαίνει τον αέρινο ιστό του Ευαγγελισμού, μέχρι και τα παιδικά χρόνια της Μαρίας μέσα στο ναό.

Σήμερα, μέσα σε μια φλογερή εποχή επιστημονικών ανακαλύψεων και διείσδυσης του ανθρώπινου νου στα μυστικά της ύλης, της φύσης και του κόσμου, η ιδέα της «Μητέρας» του Θεού, η ιδέα της «Πίστης» εις τον Υιόν του Θεού, η ιδέα της «Τριαδικότητος» και της ένωσης του ανθρώπου με τον «θείο Κόσμο» έχουν πάρει άλλης μορφής «οντολογικές διαστάσεις».

Σήμερα, δεν θεωρείται υπέρβαση η ιδέα της Παρθενίας, όταν μάλιστα ο σκοπός συνιστά την γέννηση του Υιού του Θεού. Σήμερα, ο «Κρίνος» του Ευαγγελισμού, η Αγιότης εφ’ όρον βίου μιας γυναίκας, η αστραφτερή λάμψη της παγκόσμιας Μητέρας και η ζωντανή επικοινωνία με την κοινωνία των Αγγέλων, κάτω από νέες θέσεις της επιστήμης, αποτελούν μία «ζωντανή πραγματικότητα».

Σήμερα, το μοντέλλο «Άνθρωπος», βγαίνει από τα καθημερινά σύνορα των όντων της φύσης.
Σήμερα, ο άνθρωπος, εξετάζεται κάτω από το μικροσκόπιο ομοίωσής του με τον ίδιο τον Θεό.
Σήμερα, η επιστήμη, δέχεται άφοβα ότι η Μαρία «εκοιμήθη», γιατί η ιδέα του «θανάτου» είναι μία αυταπάτη όχι μόνον για την Μαρία αλλά και όλους τους ανθρώπους.

Σήμερα, μπορούμε να δεχθούμε μέσα από τη συναρπαστική θεωρία των παραλλήλων Συμπάντων, ότι υπάρχει γύρω μας μία ενοποίηση κόσμων που είναι αδύνατον να τους συλλάβουμε ή και να τους φαντασθούμε έξω από την ενόραση ή την βαθειά επιστημονική παρατήρηση.
Σήμερα, η Μαρία είναι, πέρα από την θεολογική προσέγγιση, αλλά με μία καθαρά επιστημονική τοποθέτηση, «Μήτηρ του Θεού» και «Κυρία των Αγγέλων».

Οι οντότητες των Αγγέλων κυριαρχούν στο κοσμικό σύστημα, αιώνια αντιμέτωπες με τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού, αιώνια ευεργετικές σ’ αυτούς που υπηρετούν το Αγαθόν, στις ζωντανές κοινωνίες του πλανήτη. Είναι ορισμένο από την Συμπαντική Μηχανή, ο άνθρωπος να είναι πάντα «συνοδευόμενος» και ποτέ «μόνος».

Τα σμήνη των Αγγέλων στις ουράνιες σφαίρες, γνήσιοι εκπρόσωποι του πνευματικού κόσμου, συνοδεύουν εμάς τους ανθρώπους «εφ’ όρου βίου». Υπάρχει πάντα δίπλα μας ο δικός μας Άγγελος, γεμάτος Κβαντική λάμψη θείου φωτός, αφοσιωμένος Προστάτης και Βοηθός μας στις δύσκολες στιγμές του βίου μας. Μόνον ο μυημένος στα εσωτερικά μυστήρια της Τριαδικότητος, ο εστερημένος τα εγκόσμια, ο οραματιζόμενος τον θείο Κόσμο, αυτός και μόνον αυτός, μπορεί να «θωπεύσει» τον Άγγελό του.

Σ’ αυτή την ουράνια κοινωνία των Αγγέλων που υπηρετούν το κοσμικό σύστημα, σύμφωνα με τις Μαθηματικές εξισώσεις και τις Γεωμετρικές σειρές στο «πλέγμα» του Παντός, κυρίαρχη μορφή είναι η Παναγία Μητέρα του Θεού και του κόσμου.

Μοιρασμένη στις ανθρώπινες υπάρξεις, με μία αθροιστική Αγάπη που ξεπερνά το αριθμητικό σύνολο των θνητών, πανέτοιμη να σταθεί δίπλα στον πόνο, την πίκρα, την κατάθλιψη, την φτώχεια, την αρρώστια, τη δυστυχία του σώματος ή της ψυχής, χαμογελαστή, φωτισμένη από την αέναη λάμψη του ίδιου του Υιού, είναι έτοιμη να οδηγήσει τον Άγγελό μας στην οδό της παράκλησής μας. Κυρίαρχη μορφή στις στρατιές των Αγγέλων, ολοζώντανη μέσα στην θεουργική «κοίμησή της» αποτελεί την Μοναδική και Αιώνια Μητέρα όλων των θνητών στην ιστορία του κόσμου.

Ω! Σύ, «η των απελπισμένων μόνη ελπίς και των πολεμουμένων βοήθεια».

Σε επικαλούμεθα και σε παρακαλούμε: Φώτισε τις σκοτισμένες μορφές των αθλίων πολιτικών που γεμίζουν με πτώματα τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Φράξε τα στόματα των ηλιθίων «λεόντων», άστραψε πύρινη ρομφαία ενάντια στους «δράκους» της υδρογείου. Τους αρχηγούς εκμηδένησον, τους υπουργούς κατάργησον, τους δολοφόνους εξαφάνισον, τους αθώους δικαίωσον, τα θύματα της ανθρώπινης αναλγησίας οδήγησον στους κόλπους της αιώνιας βασιλείας του Υιού σου.

Τα μάτια των αθώων θυμάτων της Μέσης Ανατολής είναι στραμμένα στο λίκνο σου.
Στην Τήνο των θαυμάτων!

Δημοσιεύθηκε: 13-8-2006