Σήμερα είναι Κυριακή
ALEX!
του Παύλου Πισσάνου

Μετά το θάνατο του Σωκράτη, στα επόμενα 10 χρόνια ο Πλάτων πέρασε μία βαρειά κρίση πάνω στο πρόβλημα της «Γνώσης». Τελικά δύο παράγοντες γέννησαν μέσα του την βεβαιότητα του «τι είναι στην πραγματικότητα Γνώση!». Ο πρώτος ήταν τα Μαθηματικά, ο άλλος οι Ηθικές έννοιες.
Κυρίαρχο ρόλο στα Μαθηματικά, παίζουν οι ποσοστιαίες αναλογίες. Κυρίαρχο ρόλο στις Ηθικές έννοιες, παίζει η παιδεία.
Στην περίπτωση του μικρού «Άλεξ» τόσο τα Μαθηματικά, όσο και οι Ηθικές έννοιες, πρωταγωνιστούν στην ζητούμενη λύση ενός προβλήματος, που όσο περισσότερο δημοσιοποιείται, τόσο μεγαλύτερο γίνεται. Κι αυτό συμβαίνει γιά τον απλό λόγο, ότι ο Άλεξ έχει πίσω του ποσοστιαίες αναλογίες σε ένα ή δύο ή τρείς συνεργαζόμενους δολοφόνους.
Όμως, η Ελληνική κοινωνία έχει απίστευτο αριθμό αναλογίας καθημερινών κατασκευαστών δολοφόνων, οι οποίες σε συσχετισμό με την περιφρόνηση της αληθινής παιδείας οδηγούν την κοινωνία στο βέβαιο Ηθικό όλεθρο και την καταστροφή. Το παιδί είναι μία «ατομική μονάδα» που βιώνει το «γίγνεσθαι» του κόσμου και «εισπράττει» τα μηνύματα που διαμορφώνουν τον ψυχικό κόσμο του αλλά και το νοητικό δείκτη του, κυρίως από τις ακόλουθες δυνάμεις:
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
Σε καθημερινή βάση 3 στις 5 ταινίες έχουν από ένα μέχρι 5 φόνους. Σε καθημερινή βάση 2 στις 4 εκπομπές φιλοξενούνται διεστραμμένοι τύποι, που κάθε ηθική έννοια και κάθε μορφή παιδείας συνθλίβεται κάτω από την γλωσσική συμπεριφορά τους και τις χυδαίες εκφράσεις τους.
ΣΧΟΛΕΙΟ!
Η «Ελευθερία» και η «Δημοκρατία» στην πιο εκμαυλισμένη μορφή τους.
Τα παιδιά ντύνονται όπως θέλουν, ομιλούν και υβρίζουν ως αλητόβιοι, καλλιεργούν μίση και κακίες μεταξύ τους, γελούν με χυδαίες κινήσεις και εκφράσεις, χτενίζονται σαν βρυκόλακες, κάνουν τατουάζ σαν τρόφιμοι φυλακών, κατεβάζουν τα παντελόνια των δασκάλων τους για να γελάσουν, συντάσσονται σε συμμορίες, προγραμματίζουν κλοπές και βιασμούς κι όλα αυτά με την ανοχή των «διδασκάλων» τους και όσων ηγούνται της Ελληνικής παιδείας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Με ποια κριτήρια προσλαμβάνονται οι σημερινοί δάσκαλοι και καθηγητές; Γιατί τόσοι «αμόρφωτοι» δάσκαλοι και καθηγητές σε έδρες διδασκαλίας; Με ποιά νομοθεσία στηρίζουν τους καλούς δασκάλους και τους καλούς καθηγητές, να μπορούν να επιβάλλουν ποινές και να τιμωρούν τους ανυπότακτους ή ανήθικους μαθητές; Με ποιά εποπτικά μέσα ελέγχουν την μαθητιώσα και φοιτητιώσα κοινωνία των ανηλίκων και ενηλίκων σπουδαστών, σε επίπεδο ομαδοποιήσεων και συμμοριών;
Που είναι το μάθημα της ηθικής; Που είναι η θρησκευτική παιδεία;
Που είναι ο εκκλησιασμός; Ποιός στηρίζει το κατηχητικό σχολείο;
Που είναι το ετήσιο βραβείο του «ευγενέστερου» μαθητή της τάξης;
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Γιατί η τηλεόραση είναι «ανοικτή» σε κάθε τελούμενο έγκλημα επί οθόνης, που το αφομοιώνει το παιδί σε «μιμητικό» επίπεδο;
Που είναι ο οικογενειακός διάλογος γονέων – παιδιών; Γιατί αφήνουν το παιδί να ντύνεται με πρότυπα ηρώων «συμμοριών», να χτενίζεται και να βάφεται εξτρεμιστικά, να λείπει ατέλειωτες ώρες από το σπίτι, να μη ρωτιέται «που ήταν και με ποιούς ήταν»;
Γιατί κάθε μάνα, άν τιμωρηθεί ο γυιός ή η κόρη τους στο σχολείο, σπεύδει να κάνει καυγά με τον καθηγητή αντί να τον ευχαριστήσει;
Γιατί ο πατέρας δεν επιβάλλεται στη βούληση του παιδιού, καλλιεργώντας τον θεσμό του «αρχηγού της οικογένειας» που επιβάλλει κυρώσεις σε κάθε μορφής παρανομία;
ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ
Είμαι γνήσιος Έλλην. Μακρυνός παππούς μου ο Σωκράτης, ο ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και πιο κοντά στον χρόνο ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μπότσαρης… Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί να έχω ίσα δικαιώματα μέσα στη χώρα μου μ’ έναν Αλβανό ή ένα Τούρκο που πήραν πράσινη κάρτα. Εσείς το καταλάβατε;
ΑΛΕΞ
Το άτυχο παιδί από τη Ρωσία, ο μικρός Άλεξ, άς γίνει ο καθρέφτης που μέσα του όλοι μας να μπορούμε ν’ αντικρύσουμε το πρόσωπο του πραγματικού δολοφόνου, του εαυτού μας. Εμείς δημιουργήσαμε το «σύνδρομο του Άλεξ».
Εμείς, οι Έλληνες, ο άλλοτε ένδοξος λαός, που κυριάρχησε μέσω φιλοσοφίας, τέχνης, επιστήμης και θρησκείας σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εμείς και μόνον εμείς δημιουργήσαμε το σημερινό «κοινωνικό χάος» χωρίς τη Μαθηματική συνείδηση και τις Ηθικές έννοιες του πρόγονού μας του Πλάτωνα. Όλες οι αξίες χλευάζονται. Όμως, και όλοι οι χλευασμοί τιμωρούνται! Ξέρετε τι θα πεί «Μπουλ ντ’ ενέζ» στα Γαλλικά; Χιονοστιβάδα! Ο Άλεξ, είναι μία μικρή χούφτα χιόνι στη κορυφή του παγόβουνου.
Όμως, η μικρή μπαλλίτσα άρχισε να κυλά, παίρνοντας την κατηφοριά στο χιονισμένο μονοπάτι μιας «ευδαιμονίας» και καλοπέρασης «άνευ όρων», μιάς ψευδαίσθησης της πραγματικότητος που μέσα της κρύβει το μοντέλλο της κοινωνικής κόλασης που ζούμε και βιώνουμε. Σε λίγο η μικρή μπαλλίτσα της ψυχής του Άλεξ θα γίνει χιονοστοιβάδα που θα πέσει επάνω μας, ναί επάνω μας, γιατί εμείς είμαστε η πραγματική κοινωνία. Τι είπες ψυχή του Άλεξ; Δεν θά’ θελες να γίνει κάτι τέτοιο;
Το ίδιο είπε κι ο Χριστός κάποτε στη Γη. Κι εμείς Τον σταυρώσαμε!
Δημοσιεύθηκε: 18-6-2006