Ζούμε σ’ ένα κόσμο θορύβων, στα όρια της τρέλλας. Στο δρόμο τα μηχανάκια, οι κόρνες, οι φωνασκίες των μικροπωλητών… Στο σπίτι το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, το τηλέφωνο, οι καβγάδες, οι ύβρεις…
Στην κοσμική ταβέρνα, τα μεγάφωνα αρκούν. Η τρέλλα στο αποκορύφωμά της.
Σκεφθήκατε ποτέ πως, για τ’ αυτιά και την ψυχή μας, κάθε μορφής θόρυβος μας φέρνει πιο κοντά στη δυστυχία;

Θα μου πείτε: «και τι να κάνω; Να βουλώσω τ’ αυτιά μου;»
Όχι! Να τ’ ανοίξετε περισσότερο, για να μπορέσετε ν’ ακούσετε τη μουσική της σιωπής. Ναι, τη μουσική της σιωπής. Η σιωπή είναι η ορχήστρα της γνώσης, η μουσική της φύσης, η παρτιτούρα που ενώνει την ψυχή μας με τις ουράνιες σφαίρες.

Κι αν βρεθείτε σ’ ένα δρόμο της πόλης, γεμάτο φωνές και θορύβους και δείτε στην άκρη ενός μαντρότοιχου να ξεπροβάλλει ο ανθός μιας βοκαμβίλιας… κι αν αναρωτηθείτε, ποιος θείος νους έδωσε αυτό το θαυμαστό χρώμα κι αυτό το άριστο γεωμετρικό σχήμα κι αυτό που λέγεται «θαύμα της ζωής» στον κορμό και τους ανθούς της βοκαμβίλιας, τότε θα αισθανθείτε οι θόρυβοι της πόλης να σβήνουν στ’ αυτιά σας, οι μορφές γύρω σας να γίνονται θαμπές σκιές ενός κόσμου ψευδαίσθησης κι η μικρή βοκαμβίλια που, η σκέψη σας ενώθηκε μαζί της, ν’ αποτελεί το λίκνο μιας ευτυχίας όπως, ποτέ δεν την ονειρευθήκατε.

Η σιωπή, είναι η γραμμή επικοινωνίας του ανθρώπου με τη φύση του κόσμου.
Όπου κι αν βρεθείτε, σε βουνό ή σε θάλασσα, με ήλιο ή συννεφιά, τη νύχτα ή την ημέρα, προσπαθείτε να αφουγκρασθείτε τις μυστικές φωνές και τις απόκρυφες μελωδίες από την ορχήστρα της σιωπής του φυσικού κόσμου.

Την ημέρα ο ήλιος, τα δένδρα, τα λουλούδια, τα ποτάμια και οι λαγκαδιές, όλα μα όλα έχουν κάτι θαυμαστό να σας περιγράψουν. Σκύψτε στον ανθό ενός μικρού χαμομηλιού. Δείτε με πόσο θαυμαστή γεωμετρική γνώση είναι ταξινομημένα τα πέταλλά του. Πως λειτουργεί η γνώση μέσα σ’ αυτό το ταπεινό ανθάκι που μπορεί από μόνο του, χιλιάδες χρόνια τώρα, να παράγει τα ίδια μαθηματικά, την ίδια γεωμετρία;

Που ξέρει το χαμομήλι την εποχή της άνθισής του, τη θερμοκρασία της γης και της ατμόσφαιρας και τα υλικά που πρέπει να εισπράξει από τη γη, για να ορθώσει τ’ ανάστημά του στον απέραντο φυσικό κόσμο; Πως ξέρουν τ’ αστέρια, που τη νύχτα λαμπυρίζουν στον ουρανό, την γεωδεσιακή τροχιά τους σε σχέση με το ηλιακό σύστημα αλλά και ολόκληρο το Γαλαξία μας;

Τις απαντήσεις σε όλα, μάς τη δίνει η σιωπή.

Η σιωπή όλων των φυσικών φαινομένων, που επιτρέπει στην ανθρώπινη γνώση να ενδοσκοπήσει το αίτιον και το αιτιατόν της ύπαρξής τους.
Η σιωπή που επιτρέπει σ’ εμάς να βυθισθούμε στην ωφέλιμη βιβλιογραφία, αναζητώντας τις απαντήσεις στα μεγάλα υπαρξιακά μας ερωτήματα: τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι η ψυχή, τι είναι το Σύμπαν.

Κλείστε τ’ αυτιά σας στους ολέθριους θορύβους ενός κόσμου που έχει συντρίψει την ισορροπία του νου όλων μας, μπείτε στο Ωδείο της φύσης και ανοίξτε τα πάλι. Χαθείτε μέσα στο θαυμαστό κόσμο της φυσικής μελωδίας των φυτών και των όντων του κόσμου που μας περιγράφουν με την πιο ζωντανή αφήγηση πόσο εύκολο πράγμα είναι η ευτυχία, πόσο τέλειος είναι ο ναός μιας φύσης κρυμμένης μέσα στην ίδια την ανθρώπινη φύση που αναζητά μέσα από τη γνώση ν’ αντιληφθούμε πως, πραγματική ευτυχία είναι να μπορούμε ν’ ακούμε την ουράνια μουσική της.

Ακούστε τη Σιωπή!

Δημοσιεύθηκε: 12-2-2006