Θέμα: Η χρήση της γνώσης
Τοποθεσία: Πολεμικό Μουσείο Αθηνών
Ημερομηνία: 22/10/2016 έως 23/10/2016
Αρχείο Συνεδρίου: PDF icon humanitas.pdf (25.54 MB)

ΓΝΩΣΗ είναι:
Η παρουσία στο πνεύμα ενός συγκεκριμένου αντικειμένου της σκέψης, το οποίο εμείς θεωρούμε υποκειμενικά ή αντικειμενικά ως Αληθινό!
Η Αληθινή Γνώση είναι αντίθετη με την Πίστη, η οποία στηρίζεται σε υποκειμενικούς και όχι, αναγκαία, σε αντικειμενικούς λόγους, σε λογικές αιτίες και συγκεκριμένες εμπειρίες. Στη Φιλοσοφία, Γνώση είναι το : το να γνωρίζουμε κάτι, ως «κάτι» και να μπορούμε να αποδείξουμε για κάποιο πράγμα ή ιδιότητα ότι «είναι αυτό που είναι».

Για κάθε τι που θεωρείται ως Γνωστικά αποδεδειγμένο, εμπεριέχεται μια σωστή κρίση, η οποία στηρίζεται στην «εμπειρία» και στην «βεβαιότητα της απόδειξης». Στον Πλάτωνα, η Ουσία της Γνώσης είναι η Αλήθεια.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ περιγράφει το «είναι» όπως ακριβώς είναι.
Αν το νόημα της Αλήθειας βασίζεται στο συμφέρον του «εμείς», προκύπτει καλόν για όλους.
Αν το νόημα της Αλήθειας βασίζεται στο συμφέρον του «εγώ», προκύπτει κακόν για όλους.
Μεταξύ του «εμείς» και του «εγώ» υπεισέρχεται η Συνείδηση της Γνώσης, το θετικό αποτέλεσμα της οποίας καθορίζει την χρήση της ως ωφέλημα του κοινωνικού συνόλου, ενώ το αρνητικό της αποτέλεσμα, βλάπτει τους πολλούς της κοινωνίας.

Ο Πλάτων λέει: «Πρέπει να υπάρχει μια Αλήθεια με γενικό κύρος».
Το «Αληθές» και το «γενικό κύρος» προκύπτουν μόνον από την οργανωμένη ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ της οποίας, όπως λέει ο Αριστοτέλης «αποκλειστικός και μοναδικός σκοπός, είναι το καλόν του Συνόλου».

Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Η HEPTAPOLIS, Διεθνής Πράσινη Polis, θα αποτελή ένα Παγκόσμιο Κέντρο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών, αποκλειστικός σκοπός του οποίου θα είναι «Η Χρήση της Γνώσης, για το καλό του Συνόλου».
Στο «Σύνολο» υπάγεται ο Άνθρωπος, όλα τα όντα του Φυσικού Κόσμου και η Γη, σαν κέντρο αναφοράς δημιουργίας και λειτουργίας των Νόμων που διέπουν την ύπαρξή της και την δράση της.
Επειδή «πάντων μέτρον, «Άνθρωπος» κι επειδή ο Άνθρωπος «παρέβη το μέτρον» με αποτέλεσμα η Ανθρωπότητα και ο πλανήτης μας, σήμερα να ευρίσκονται σε «δύσκολη θέση»…

…Επειδή, στην εποχή μας υπάρχει μόνον απρογραμμάτιστη και εκτός λελογισμένων ορίων χρήση της Γνώσης, ιδιαίτερα στα Κέντρα Μέσης, Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και, οι νέοι που αποφοιτούν από τα Πανεπιστήμια δεν διδάσκονται, με βάση την Διεθνή Εμπειρία, την δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα η Ανθρωπότητα και ο ίδιος ο Πλανήτης μας, από την απουσία της διδασκαλίας του «χρησίμου και του ωφελίμου» για τον περιορισμό εξάπλωσης των δεινών, στον Πλανήτη και τον Άνθρωπο…

…Η HEPTAPOLIS, Διεθνής Πράσινη Polis… θά έρθη να καλύψη, χρησιμοποιώντας και την προσωπική σας εμπειρία, το «κενό της Γνώσης» που εντοπίζεται στην ωφέλεια των πολλών, που μπορεί να προκύψη από την χρήση της πραγματικής Γνώσης.

Για κάθε μία από τις 94, σήμερα, διδασκόμενες επιστήμες στις Ακαδημαϊκές Σχολές και τα Πανεπιστήμια του κόσμου, καλούμε τους έμπειρους και πεφωτισμένους επιστήμονες και οραματιστές – η επιλογή των οποίων πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη προσοχή – να συνδράμουνμε τις γνώσεις τους στον κοινό αγώνα για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει, τώρα και στο μέλλον, ο φοιτητής που ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πτυχιακό ή Μεταπτυχιακό, ο ενεργός επιστήμων που ασκεί το διακριτό λειτούργημά του, ιδιαίτερα στους τομείς Διδασκαλία, Έρευνα, Πείραμα, να εντάξη στη χρήση του αποτελέσματος την ωφέλεια που θα προκύψη, αν αυτό που κάνει ΩΦΕΛΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ή ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ και ΟΧΙ ΤΟΝ ΕΝΑ.

Η απουσία του προσωπικού συμφέροντος και η παρουσία του συμφέροντος των πολλών, στην άσκηση κάθε Επιστήμης, αποτελεί τον Άρτο και τον Οίνο στην επίλυση των προβλημάτων του Ανθρώπου και του Πλανήτη.
Ο Αριστοτέλης είπε: «Η ευτυχία των πολλών, πρέπει να αποτελεί τον καθοριστικό σκοπό, για κάθε είδους Γνώση».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ας εργασθούμε, ο καθ’ ένας χωριστά μέσα από την δική του Επιστήμη, ας οραματισθούμε μια καινούργια κοινωνία «ανθρωποκεντρική» κι΄ ας συντάξουμε τις σκέψεις μας με μεθόδους και κανόνες τέτοιους, ώστε η Επιστήμη μας να αποβή κοινωφελής, κατά το δυνατόν χρησιμότερη για το σύνολο των ανθρώπων αλλά και του ίδιου του Πλανήτη.
Στη σημερινή, σκληρή πραγματικότητα, η αποτυχία της «ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ» για το «κοινό καλό», δημιουργεί την αυθόρμητη ανάγκη να διδάξουμε στους μαθητές, τους φοιτητές, τους επιστήμονες, πως πρέπει να σκέπτονται και να ενεργούν, ώστε αυτό που διδάσκονται ή διδάσκουν να αποβλέπει αποκλειστικά στο «καλό του Συνόλου».

Παύλος Πισσάνος
Πρόεδρος του Σωματείου ΟΛΥΜΠΟΣ