Η «εικόνα του προβλήματος», του κάθε προβλήματος που σχηματίζεται στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αφορά σε μία δυσχερή κατάσταση που δημιουργεί απογοήτευση αν, για ορισμένους λόγους, δεν μπορεί να επιλυθεί. Σε ψυχολογική ερμηνεία, αν γυρίσουμε το κεφάλι μας πίσω, στο μακρινό ή απώτατο παρελθόν, αισθανόμαστε ότι όλα τα προβλήματα που βρίσκουμε στην πορεία της Ζωής μας έχουν λυθεί. Αν κοιτάζουμε μπροστά μας, για να δούμε τα προβλήματα του τώρα και του αύριο, μας φαίνονται όλα ή σχεδόν όλα άλυτα. 

Ερωτήματα: Αποτελεί πραγματικότητα το ότι πίσω από κάθε «φαινόμενο» πρόβλημα είναι κρυμμένη μια λύση; Αν όλα τα προβλήματα λύνονται μέσω του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος τα συλλαμβάνει και η δράση μας τα επιλύει, η λέξη «πρόβλημα» υφίσταται; Ή όχι; Μήπως η έννοια «πρόβλημα» είναι μια στιγμιαία ή και συνεχής παρόρμηση της ανθρώπινης κρίσης, την οποία ο άνθρωπος καλείται να υποβαθμίσει, τοποθετώντας το ανάλογο αισιόδοξο επιχείρημα της λύσης η οποία υπάρχει κρυμμένη πίσω από το πρόβλημα και περιμένει την αποκάλυψή της; Πιστεύετε ότι η μεγέθυνση ενός προβλήματος μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο δημιουργεί παρενέργειες λειτουργικές; Επίσης, αυτές οι παρενέργειες οδηγούν σε μίση, σε κακίες, σε απογοητεύσεις, σε αλόγιστες συμπεριφορές, οι οποίες μπορεί στις έσχατες περιπτώσεις να οδηγήσουν σε εγκλήματα ή αυτοκτονίες; Πιστεύετε ότι το μεγαλείο ενός ανθρώπου στηρίζεται στη σοφή αντιμετώπιση της εικόνας ενός οποιουδήποτε προβλήματος, η οποία οδηγεί τελικά στην ορθολογική επίλυσή του; Πιστεύετε ότι, ιδιαίτερα στα μεγάλα και διεθνή πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά ή γεωπολιτικά «προβλήματα», η σημαντικότερη αντιμετώπιση είναι ο «διάλογος» που οδηγεί σε διείσδυση στα βάθη μιας υφιστάμενης διαφοράς που φαίνεται «αδιαπέραστη», αλλά οι λογικές απόψεις των καλοπροαίρετων συζητητών ανασκάπτουν τα θεμέλια του ορθολογισμού και αναδεικνύουν καταπληκτικές λύσεις;