Αληθινή γνώση – Ψεύτικη γνώση
Aληθινή γνώση
Στην ανάπτυξη της θεωρίας των Ιδεών, ο Πλάτων ισχυρίζεται ότι «Αληθινή Γνώση, είναι η Γνώση του Όντος!» και συνεχίζει : Η Γνώση που αναφέρεται στις έννοιες της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, του Αγαθού, του Ωραίου, η Ψυχή πριν ακόμα δεθεί με το σώμα, τις είχε αναγνωρίσει μέσα της σε μία προκοσμική περίοδο της ύπαρξής της.
Αυτό αποδεικνύει ότι η μάθηση αποτελεί ανάμνηση από όσα η ψυχή μας είχε απολαύσει σε μία προηγούμενη ζωή της. Η ναρκωμένη μνήμη ξυπνάει όταν βλέπει πράγματα που μοιάζουν ή και που διαφέρουν από τις προηγούμενες γνωστές της μορφές. Η προ-εμπειρική Γνώση, λοιπόν, που βρίσκεται σε αδράνεια μέσα μας ως την στιγμή που οι νέες, προκύπτουσες εντυπώσεις των αισθήσεων προκάλεσαν την σύγκριση αλλά και τον συσχετισμό ώστε αν αφυπνισθεί η συνείδησή μας, είναι η πραγματική Γνώση.
Ένα βασικό ερώτημα για την Γνώση του υλικού κόσμου, στην περίοδο της προσωκρατικής περιόδου, στην Αρχαία Ελλάδα, αφορούσε στο εξής :
«Η ύλη, περιλαμβάνει μέσα της το Άπειρο; Ή όχι;»Θεωρητικά, μέχρι σήμερα οριστική γνωστική απάντηση δεν υπάρχει για τον λόγο ότι η Επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει : Τι είναι ύλη. Ο Δημόκριτος λάτρευε με τόση δύναμη την Γνώση ώστε, όταν προσέγγιζε την εξήγηση ενός φαινομένου, κάθε φαινομένου, δήλωνε ότι αυτό τον έκανε τον πιο ευτυχισμένο άνδρα του κόσμου.
Ο Λεύκιππος πίστευε ότι η Γνώση είναι η «γνώση του Νόμου», ο δε νόμος ήταν υπεύθυνος για την ισχύ της αιτιοκρατίας στην λειτουργία του «γίγνεσθαι του κόσμου». Πίστευε ότι τίποτα στην φύση και τον κόσμο δεν γίνεται τυχαία : «Ουδέν χρήμα μάτην γίνεται, αλλά εκ λόγου τε και υπ΄ ανάγκης». Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η Γνώση ποτέ δεν σταματά και ότι ο άνθρωπος κάθε εποχής ανακαλύπτει κάτι που ανατρέπει το δόγμα μιάς προηγούμενης εποχής, αναλογιζόμαστε την αρχαιοελληνική ρήση : «Τυφλός τω τοίχω επερειδόμενος, έως ώδε ο κόσμος έφη».
Όταν ο τυφλός χτύπησε στο εμπόδιο του τοίχου, είπε : Μέχρι εδώ φτάνει ο κόσμος! Εικάζεται ότι, στη Φιλοσοφία υπάρχουν δύο μορφές και τρία είδη γνώσης. Στις μορφές η μία Γνώση είναι γνήσια και η άλλη νόθα. Στην νόθα υπάγονται : η όραση, η ακοή, η γεύση, η αφή και η όσφρηση.
Στην γνήσια τοποθετούν μόνο τα ενεργήματα της Σκέψης και του Νου. Στα τρία είδη Γνώσης περιγράφονται: Η χρήσιμη, η άχρηστη και η καταστροφική! Καθήκον του γνωστικού ανθρώπου είναι η διαρκής ενασχόλησή του στην αναζήτηση της χρήσιμης γνώσης, στην περιφρόνηση της άχρηστης και στη εχθρική διάθεση προς την καταστροφική.
Η γνώση των φυσικών νόμων είναι προαιρετική αλλά απολύτως απαραίτητη. Η θεολογική γνώση απαιτεί επάρκεια ψυχικής ισορροπίας, πολιτισμικής καθοδήγησης και σε βάθος έρευνα των Γραφών των Επιστημών. Η έρευνα απαιτεί κρίσιν της ιστορικής συνέχειας , της καθοδήγησης ή της ποδηγέτησης των συγγραφέων των γραφών, την σκοπιμότητα των κέντρων εντολών που δημιουργούν τις γραφές και γενικότερα το ηθικό υπόβαθρο που διέπει τη βιβλιογραφία για τις Επιστήμες, τις Τέχνες, τα Γράμματα, τις Εκκλησίες, τις θρησκείες.
Ψεύτικη γνώση
«Η ψεύτικη γνώση του ψεύτικου Όντος, αποτελεί για τη Γνώση ψεύδος διπλόν»
Η ψεύτικη γνώση διαμορφώνεται από τα ελατήρια που έχει ο άνθρωπος να αναζητήσει βιβλικές ή άλλες πηγές που θα καλύψουν γνωστικέ του ανάγκες που αφορούν στα υλικά του συμφέροντα. Αυτοί που βαρύνονται με το αμφιβαρές ελάττωμα της ψεύτικης γνώσης, ενίοτε καταλαμβάνουν θέσεις πολιτικές, θρησκευτικές, πανεπιστημιακές, επιχειρηματικές κ.ά.
Οι «δήθεν» επιτυχημένοι σε κλάδους εξουσίας, της όποιας εξουσίας, ενίοτε προωθούν ασύμμετρες ιδέες μέσω της καταναλωτικής πληροφόρησης, ενώ η αποδοχή των απόψεών τους από τους μη βαθέως σκεπτόμενους, διογκώνει το ρήγμα μεταξύ του πραγματικού και του μη πραγματικού, του αληθινού και του μη αληθινού.
Εκεί που η γνώση ακολουθεί το συμφέρον, προκύπτει βιασμός της ηθικής και της αρμονίας. Εκεί που τα οργανωμένα κέντρα εξουσιών γίνονται φορείς ψευδών ειδήσεων, ψευδών πληροφοριών, ψευδούς βιβλιογραφίας, ιστορίας και ποδηγέτησης των αξιών της Αρετής, προκύπτει χάος συνειδήσεων. Είναι σίγουρο ότι η αληθινή επιστήμη και η αληθινή σοφία, σύντομα στο άμεσο μέλλον θα ελαττώσουν το χάσμα της αληθινής γνώσης από την ψεύτικη γνώση και για την ίδια την επιστήμη αλλά και την θρησκεία.
Η ιδανική Πολιτεία, όπως ο Σωκράτης την οραματίσθηκε και όπως ο Πλάτων την κατέστησε γνωστή στους σπουδάζοντες λαούς της Γης, είναι σίγουρο ότι δεν διατρέχει κίνδυνο από αφανισμό, όμως στην ροή του μέλλοντος θα πολιορκείται ασταμάτητα από τους οπαδούς της καταστροφικής γνώσης. Η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία αποτελεί μια μοναδική πηγή εμπνεύσεων για κάθε μαθητή, για κάθε σπουδαστή, για κάθε επιστήμονα που επιθυμούν σε βάθος κατανόησης να ανακαλύψουν το νέκταρ της Ηθικής ζωής που προκύπτει μέσα από την γνώση των μεγάλων σοφών που πρόσφεραν με το έργο τους, την Αληθινή Γνώση στους λαούς του κόσμου για κάθε εποχή!